Зан албатта ҷолиб аст, аммо хона хеле зебост. Шубхае на-дидааст, ки дар охир штаби азими хизматчиён, посбонхо ва ронандагон. Ва дар айвон бо маъшуқа чунин як хонуми сарватманд наметавонад берун равад - ҳамсояҳо хоҳанд дид! Ин хонумҳои сарватманд бо ошиқон дар меҳмонхонаҳо вомехӯранд ё дар байни кормандон ошиқ мешаванд. Барои он ки диққати зиёдро ба худ ҷалб накунанд ва аз мушкилоти нолозим канорагирӣ кунанд!
Челонгар ба болои бикси хунук нишаст. Ҳамин ки ӯ зери раковина даромад, модараш аллакай сари ӯро ба даҳони худ гирифт. Аммо барои он ки касе осеб надиҳад, духтарашро ба ӯ овард. Чизе ба ман мегӯяд, ки қубурҳо ҳоло хуб кор хоҳанд кард. Агар онҳо, албатта, мунтазам бо мақсади пешгирикунанда тафтиш. Хуб, агар он ногаҳон ба қатрагӣ шурӯъ кунад, бигзор ӯ ҳатман ба ӯ занг занад - ӯ метавонад онро ҳал кунад.
Вақте ки чунин духтари зебо зону зада, сари узвашро фош мекунад, дар ин ҷо як чизи ҷодугарӣ вуҷуд дорад. Хари духтарак як расм аст. Ту омада, ба ин гуна духтарча овора мешавӣ. Чизе барои лесидан ва чизе барои задан вуҷуд дорад. Вақте ки як бача баркамол бо сари худ ҷасади худро хомӯш мекунад, ин хеле хуб ба назар мерасад. Ва он шояд ҳама 23 андоза дар он ҷо бошад. Ва мавқеи 69 бо духтаре, ки ба ин монанд аст, бештар аз хуш омадед. Барои лесидан ва нигоҳ доштани он чизҳои зиёде мавҷуданд. Ман худам забонамро дар он ҷо мемондам!